Το ART IS LIFE συνάντησε την ταλαντούχα συγγραφέα Νίκη Ράπτη, η οποία μας μίλησε για το τελευταίο έργο της, αλλά και για τη συμμετοχή της στο συνέδριο της UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών.
Γιατί
επέλεξες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;
Έγραφα από πολύ μικρή θέατρο και ποίηση. Κατάλαβα από νωρίς
ότι η συγγραφή είναι ο καλύτερος τρόπος να μοιραστώ με τους ανθρώπους ό,τι
είχα, έχω και θα έχω ποτέ μέσα μου.
Μίλησε μου για το έργο σου, την «Ωδή στο Νικηφόρο Βρεττάκο».
Έγραψα την «Ωδή στο Νικηφόρο Βρεττάκο», όταν ήμουν 17 χρονών.
Πριν ένα χρόνο περίπου που αποφάσισα να τη δραματοποιήσω και να τη σκηνοθετήσω,
ξεκίνησε το «ταξίδι» της. Την ερμηνεία στο έργο απέδωσε η εκπληκτική ηθοποιός
Φιλίνη Παναγιωτοπούλου. Η συνεργασία αυτή μας προσέφερε μεγάλη συγκίνηση τόσο
στη διάρκεια των προβών όσο και στις παραστάσεις που ακολούθησαν. Σήμερα έχω τη
χαρά να το παρουσιάσω με μια εντελώς καινούρια σκηνοθετική προσέγγιση αλλά και ερμηνεία μου. Θα είναι η
πρώτη φορά που θα παίξω σε έργο δικό μου, το οποίο ταυτόχρονα και σκηνοθετώ. Θα
ακολουθήσει μια σειρά πολλών παραστάσεων, που θα πραγματοποιηθούν τόσο στην
Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το κείμενο έχει ήδη μεταφραστεί στα βουλγαρικά
από την ταλαντούχα ποιήτρια – μεταφράστρια Emilia Trifonova, για να εκδοθεί και να παρουσιαστεί
την επόμενη χρονιά σε διάφορες πόλεις της Βουλγαρίας. Έχει δρομολογηθεί η
μετάφρασή του και σε άλλες γλώσσες, καθώς επιδίωξη μου είναι να ταξιδέψω σε όσο
το δυνατόν περισσότερες χώρες παρουσιάζοντάς το. Από τις πιο σημαντικές πηγές
έμπνευσης για τις παραστάσεις της «Ωδής στο Νικηφόρο Βρεττάκο», που προηγήθηκαν
και που θα ακολουθήσουν, είναι η εξαιρετική μουσική του σπουδαίου μουσικού
Βασίλη Μήλεση, που έχω την ευτυχία να συνεργάζομαι μαζί του σε αυτό το έργο και
τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό.
Τι σε ώθησε να γράψεις για τον συγκεκριμένο ποιητή;
Ήταν ο αγαπημένος ποιητής της μητέρας μου και έτσι μου δόθηκε
μέσα από εκείνη η ευκαιρία από πολύ νωρίς να έρθω σε επαφή με τα ποιήματά του.
Σκέφτηκα μέσα από το συγκεκριμένο έργο να εκφράσω τη λατρεία μου προς τον
ποιητή, που ύμνησε όσο κανείς άλλος με τόση τρυφερότητα και ευαισθησία την
αγάπη, την ειρήνη και την ανθρωπιά. Αποτέλεσε και αποτελεί για μένα πηγή
έμπνευσης, όπως και τον σημαντικότερο λόγο που λάτρεψα και θα λατρεύω για πάντα
την ποίηση.
Πώς αποφάσισες να δραματουργήσεις την "Ωδή στον Νικηφόρο Βρεττάκο";
Πάντα με ενδιέφερε ο τρόπος που μπορούν ποιητικά κείμενα - έργα να αναδειχθούν μέσα από τον ζωντανό και άμεσο δραματοποιημένο - θεατρικό λόγο και η θεατρική πράξη να συμβάλλει σε αυτό με τη δική της δυναμική και μαγεία. Η περίπτωση της «Ωδής στο Νικηφόρο Βρεττάκο» παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς με βοηθά να κατανοήσω καλύτερα το ίδιο το έργο και να αναδείξω πτυχές του, που ανακάλυψα και εγώ η ίδια στην πορεία της θεατρικής του πλέον ανάγνωσης.
Τι θα αποκομίσει ο θεατής από την παράσταση;
Το έργο κινείται συνεχώς σε δυο άξονες, που συμπλέκονται μεταξύ τους ή και διαδέχονται ο ένας τον άλλο από την αρχή έως το τέλος του. Είναι η ψυχή του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου μέσα από τα δικά μου μάτια και η σχέση μου με την ποίηση, τον εαυτό μου και τον κόσμο. Σε όλο το έργο σχεδόν δηλώνεται η αγάπη μου στον ποιητή και η «οφειλή» μου, καθώς χάρη σε αυτόν αγάπησα τόσο πολύ την ποίηση και τις λέξεις. Εύχομαι αυτοί που θα το παρακολουθήσουν να «συναντηθούν» με τους στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου που ακούγονται λίγο πριν το τέλος του έργου:
«Η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα πρόγραμμα
και μια μέρα θα γίνει πράξη στον κόσμο.
Μην κοιτάζετε απ’ έξω, τα όσα γίνονται
ή όσα μπορεί και να γίνουν στη γης
κι απελπίζεστε. Η νίκη είναι μέσα σας…»
Σε πολύ νεαρή
ηλικία κέρδισες το πρώτο Βραβείο του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός"
για το έργο σου "Ωδή στο Νικηφόρο Βρεττάκο". Πώς αισθάνθηκες;
Ήταν μια πολύ ευχάριστη και συγκινητική στιγμή για μένα.
Τι σου αρέσει περισσότερο η ποίηση ή η συγγραφή θεατρικών έργων και γιατί;
Απολαμβάνω και τα δύο για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Έχω
γράψει τρία ποιητικά έργα και γύρω στα τριάντα θεατρικά. Η ποίηση δεν
απουσιάζει σχεδόν ποτέ από τον θεατρικό μου λόγο. Υπάρχουν μάλιστα αρκετά
θεατρικά μου έργα, που η ποίηση είναι το κύριο στοιχείο που τα χαρακτηρίζει. Η
μεγάλη μου αγάπη είναι σαφέστατα το θέατρο, με το οποίο ασχολούμαι τα τελευταία
χρόνια μέσα από τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία.
Από όλα τα έργα που έχεις γράψει μέχρι σήμερα ποιο είναι
το αγαπημένο σου και γιατί;
Είναι οπωσδήποτε η «Αλυσίδα», ένα έργο που μεταφράζεται αυτό
το διάστημα στην ισπανική γλώσσα, για να εκδοθεί και να παιχτεί στο εξωτερικό.
Διαπραγματεύεται το πως αντιλαμβανόμαστε, ορίζουμε και βιώνουμε έννοιες όπως
τον έρωτα, την αγάπη, το πάθος, την καταπίεση, την αξιοπρέπεια. Ένα από τα
ενδιαφέροντα στοιχεία αυτού του έργου είναι το γεγονός ότι αφήνει στο θεατή να
ανακαλύψει ή και ακόμα και να επιλέξει το τέλος του. Άλλα έργα που αγαπώ
ιδιαίτερα και που δρομολογούνται να παρουσιαστούν στο άμεσο μέλλον είναι η
«Δίψα», οι «100 Συναντήσεις», και μια τριλογία μου με τίτλο «Δάκρυα από σκοτάδι
– Σκοτάδι και φως – Η έξοδος». Σε γενικές γραμμές τα αγαπημένα μου έργα είναι
συνήθως και αυτά που θεωρώ πιο ώριμα, ώστε να τα μοιραστώ με τους αναγνώστες –
θεατές.
Ποιο είναι το
αγαπημένο σου θεατρικό έργο;
Τις πρώτες θέσεις στα αγαπημένα μου θεατρικά έργα έχουν
οπωσδήποτε το «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τέννεσσι Ουίλλιαμς, το «Ποιος
φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ» του Έντουαρντ Άλμπι, το «Τέλος του παιχνιδιού» του
Σάμιουελ Μπέκετ, «Η πείνα και η δίψα» του Ιονέσκο.
Πρόσφατα
εκπροσώπησες τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.
Μίλησέ μου για την εμπειρία σου αυτή.
Είχα τη χαρά να εκπροσωπήσω τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος
στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Πλέβεν της Βουλγαρίας και είχε ως θέμα τη
λογοτεχνική μετάφραση. Ανταλλάξαμε ενδιαφέρουσες απόψεις και δόθηκε η ευκαιρία
να γνωριστώ με τον Όμιλο Ποιητών του Πλέβεν, ανθρώπους με εξαιρετική ευαισθησία
και ταλέντο. Σε λίγες μέρες θα έχω την χαρά να βρεθώ κοντά τους ξανά, καθώς
πραγματοποιείται μια εβδομάδα ελληνικού πολιτισμού στην οποία και συμμετέχω.
Πιστεύεις ότι δίνεται η ευκαιρία στους νέους δημιουργούς να αναδείξουν τα έργα
τους σήμερα;
Σαφέστατα δίνονται ευκαιρίες, οπωσδήποτε όμως μεγάλο ρόλο, αν
όχι το μεγαλύτερο, έχει η θέληση του κάθε δημιουργού να παλέψει με επιμονή,
πάθος και πολλή δουλειά ώστε να πετύχει το στόχο του.
Ευχαριστούμε θερμά την Νίκη Ράπτη για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
.
