Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη, Αυγούστου 20

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΙΒΕΝ ΣΠΙΛΜΠΕΡΓΚ

Σήμερα θα γνωρίσουμε το "μεγάλο παραμυθά του Χόλυγουντ", μία από τις διασημότερες και ισχυρότερες προσωπικότητες της κινηματογραφικής βιομηχανίας, το σκηνοθέτη και παραγωγό Στίβεν Σπίλμπεργκ.



Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1946 στο Σινσινάτι στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών. 

Ένα πράγμα που ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν είναι ότι ο Σπίλμπεργκ από την εφηβική του ηλικία γύριζε ταινίες ερασιτεχνικά με πρωταγωνιστές τους φίλους του ή την οικογένειά του. Μάλιστα, κάποιες φορές έβαζε και εισιτήριο για όποιον ήθελε να παρακολουθήσει τη δουλειά του. Κάπως έτσι κόλλησε και το "μικρόβιο" για να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο επαγγελματικά. 





Πριν πάει στο Πανεπιστήμιο Λονγκ Μπιτς της Πολιτείας της Καλιφόρνια, είχε κάνει 2 φορές αίτηση στη σχολή Θεάτρου, Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Πανεπιστημίου της Southern California απ' όπου απορρίφθηκε. Τις σπουδές του τις εγκατέλειψε για να κυνηγήσει το όνειρό του.

Στην ηλικία των 13 κέρδισε βραβείο για την 40λεπτη ταινία του με τίτλο "Escape to Nowhere", η οποία είχε θέμα έναν πόλεμο στην Ανατολική Αφρική. 


(Σκηνές από την ταινία "Escape to Nowhere")

Το 1964, σε ηλικία 17 ετών έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του ανεξάρτητη ταινία επιστημονικής φαντασίας με τίτλο "Firelight". Η υπόθεση της ταινίας έχει να κάνει με την εισβολή εξωγήινων σε μια μικρή πόλη. Η συγκεκριμένη ταινία αργότερα (το 1977) αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ίδιο για να κάνει την ταινία "Close Encounters of the Third Kind". 




(Σκηνές από την ταινία "Firelight". Το κόστος της ταινίας αυτής ήταν 500 δολάρια και τα κέρδη της μόλις 1 δολάριο).

Η καριέρα του στην ουσία ξεκίνησε το 1968 όταν έπιασε δουλειά ως άμισθος εκπαιδευόμενος στα Στούντιος της Γιουνιβέρσαλ. Με τη στήριξη της Γιουνιβέρσαλ σκηνοθέτησε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία το "Amblin'". Μετά την προβολή της συγκεκριμένης ταινίας, ο τότε αντιπρόεδρος του τμήματος της Τηλεόρασης της Γιουνιβέρσαλ, Σίντνεϊ Σάινμπεργκ, του προσέφερε ένα μακροπόθεσμο συμβόλαιο και ο Σπίλμπεργκ έγινε ο νεότερος σκηνοθέτης με τέτοιο συμβόλαιο για ένα τόσο μεγάλο Χολυγουντιανό στούντιο.


Το 1969 σκηνοθέτησε διάφορες τηλεοπτικές σειρές όπως το "Night Gallery", και το "Columbo: Murder by the Book". Συνέχισε την καριέρα του σκηνοθετώντας κάποιες τηλεταινίες όταν το 1974 ανέλαβε την πρώτη του ταινία με τίτλο "The Sugarland Express" με την Goldie Hawn, η οποία όμως δεν τα πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά.

Το 1975 το στούντιο ανέθεσε στον Σπίλμπεργκ να σκηνοθετήσει ένα θρίλερ, το οποίο παραλίγο δεν θα προβαλλόταν ποτέ (η επιμονή του Σπίλμπεργκ βοήθησε στο να ολοκληρωθεί) εξαιτίας διάφορων καθυστερήσεων και συχνές υπερβάσεις του προϋπολογισμού. Η ταινία αυτή όμως έφερε στο στούντιο περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια (παγκοσμίως), ο Σπίλμπεργκ απέκτησε φήμη, χρήματα, τη δυνατότητα επιλογής των μελλοντικών του ταινιών, αλλά και 3 βραβεία ΄Οσκαρς (Επεξεργασίας, Ήχου και Πρωτότυπου Τραγουδιού). 
Το θρίλερ αυτό δημιούργησε παγκοσμίως τη φοβία για το νερό...
Μιλάμε φυσικά για το "Jaws".  

(Το τρέιλερ της ταινίας "Jaws")

Το 1978 έκανε την πρώτη του παραγωγή για την ταινία "I Wanna Hold Your Hand" και αμέσως μετά για το "Used Cars". 

Ξανατρέλανε τα ταμεία το 1981 με την ταινία "Raiders of the Lost Ark". Ακολουθεί το "Poltergeist" και το 1982 έκανε νέο ρεκόρ εισπράξεων με την ταινία "E.T. the Extra - Terrestrial".
Με αυτές τις ταινίες ο Σπίλμπεργκ εισήγαγε νέες τακτικές στον κινηματογράφο: την τοποθέτηση προϊόντων και τα ειδικά εφέ. 

Το 1984 γύρισε τη συνέχεια των "Raiders" το "Indiana Jones and the Temple of Doom".
Ακολούθησαν αρκετές ταινίες όπως το "The Goonies", "Gremlins", "Back to the Future", "The Color Purple", "Empire of the Sun" "Who Framed Roger Rabbit" και πολλές ακόμα, στις οποίες συμμετείχε και στην παραγωγή.

Στα τέλη του 1980 έκανε τρεις ταινίες οι οποίες είχαν τεράστια απήχηση, όχι μόνο στο κοινό αλλά και στους κριτικούς: "Always", "Indiana Jones and the Last Crusade" και "Back to Future Part II".

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ανέλαβε την παραγωγή αρκετών τηλεοπτικών σειρών κινουμένων σχεδίων, όπως "Pinky and the Brain", "Toonsylvania" και "Family Dog". 

Το 1991 επανήλθε στον κινηματογράφο με τη σκηνοθεσία του "Hook", έκανε την παραγωγή σε άλλες ταινίες που δεν είχαν την απήχηση που περίμενε και επανεμφανίζεται το 1993 με το "Jurassic Park". 

Μέχρι τότε είχε "κατηγορηθεί" από αρκετούς κριτικούς ότι το δυνατότερό του σημείο ήταν οι εμπορικές ταινίες, οι ταινίες με την εκτεταμένη χρήση των ειδικών εφέ. Η απάντηση του ίδιου έρχεται πάλι το 1993 με το "Schindler's List" (παραγωγός και σκηνοθέτης), την πασίγνωστη ταινία για το Ολοκαύτωμα. Για την ταινία αυτή κέρδισε τα Όσκαρς για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη αλλά και για την Καλύτερη Ταινία.  
Για τη συγκεκριμένη ταινία του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Τάγματος της Γερμανίας για τον κινηματογραφική απόδοση της γερμανικής ιστορίας.
(Το τρέιλερ της ταινίας "Schindler's List")

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής DreamWorks, η οποία έχει κάνει αμέτρητες επιτυχίες όπως το "Shrek".

Το 1999 κερδίζει το δεύτερό του Όσκαρ (Καλύτερου Σκηνοθέτη) για την ταινία "Saving Private Ryan". Μάλιστα για τη συγκεκριμένη ταινία του απονεμήθηκε το Διακεκριμένο Βραβείο Δημόσιας Υπηρεσίας, ο μέγιστος φόρος τιμής σε πολίτη, από το Ναυτικό των ΗΠΑ την Ημέρα των Βετεράνων. 

Συμμετείχε σε αμέτρητες παραγωγές και με τις δύο του επαγγελματικές ιδιότητες (σκηνοθέτης, παραγωγός), φτάνοντας στο 2001 με το "A.I. Artificial Intelligence" που δεν απογοήτευσε ούτε το κοινό αλλά ούτε τους κριτικούς αλλά και την επόμενη χρονιά με το "Minority Report". Ακολουθούν αμέτρητες επιτυχίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: "Catch me if you can", "War of The Worlds", "Munich" και το 2012 με το "Lincoln".

Το 2001 η Βασίλισσα Ελισσάβετ τον έχρισε Ιππότη του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για τη συμβολή του στη Βρετανική Κινηματογραφική Βιομηχανία. Δεν μπορεί όμως να χρησιμοποιεί τον τίτλο αυτό καθώς δεν είναι πολίτης της Κοινοπολιτείας.

Το 2002 αποφοίτησε (τελικά) από το Πανεπιστήμιο Λονγκ Μπιτς της Πολιτείας της Καλιφόρνια με πτυχίο στις Κινηματογραφικές και Ηλεκτρονικές Τέχνες. Όλοι οι φοιτητές έπρεπε να υποβάλλουν μια μικρή μήκους ταινία ως την πτυχιακή τους εργασία, η σχολή όμως για τον Σπίλμπεργκ δέχτηκε την ταινία "Schindler's List" (ως μέρος της εργασίας που ζητούσαν) και έτσι κατάφερε να πάρει το πολυπόθητο πτυχίο του.
Παρόλο που πλέον όλες οι ταινίες γυρίζονται ψηφιακά, ο ίδιος, ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Όλιβερ Στόουν επιμένουν να γυρίζουν σε φιλμ.
Σε μια συνέντευξή του είχε πει: "Όταν σκηνοθετώ πάντα σκέφτομαι το θεατή γιατί εγώ είμαι θεατής". Πραγματικά, ο Σπίλμπεργκ είναι από τους ελάχιστους σκηνοθέτες που καθηλώνει το θεατή στην οθόνη και τον κάνει να πιστεύει ότι είναι μέρος της ιστορίας. Δεν τον έχουν ονομάσει άδικα "Μεγάλο Παραμυθά του Χόλυγουντ".